تگ کنونیکال چیست و کاربرد آن در سئو چیست؟ | برچسب Canonical

اگر سرتان را پایین بیندازید و مشغول تولید محتوای پی در پی بشوید، بی آن که با الگوریتم های بررسی محتوای تکراری آشنا باشید ممکن است سر و کارتان به تگ کنونیکال بیفتد. به خصوص اگر سایت فروشگاهی دارید و محصولات مشابه زیادی را در صفحات مختلف ارائه می کنید. ممکن است بی آن که متوجه بشوید سایت تان را به همنوع خواری کلمات کلیدی یا کنیبالیزیش دچار کرده باشید. اگر نمی خواهید بودجه خزش تان به هدر برود تا انتهای مطلب همراه آژانس دیجیتال مارکتینگ تاس باشید و در این باره بخوانید:

• تگ کنونیکال چیست؟
• چه زمانی باید از برچسب کنونیکال استفاده کنیم؟
• اشتباهات رایج در استفاده از تگ های کنونیکال 

پیشنهاد می کنیم مطالعه کنید: کنیبالیزیشن چیست و چطور می توان جلوی آن را گرفت؟

تگ کنونیکال چیست؟

این نوع برچسب قطعه ای از کد HTML است که برای موتورهای جستجو تفاوت صفحات محتوای اصلی با محتوا یا URL مشابه را مشخص می کند. به عبارت دیگر اگر صفحات مختلف سایت شما از لحاظ ساختاری به یکدیگر شبیه باشند و امکان داشته باشد که موتورهای جستجو را گمراه کند و به کنیبالیزیش یا محتوای تکراری محکوم شوید، این برچسب ها وارد عمل می شوند. و مثل یک مترجم بین شما و  گوگل رفع ابهام می کنند.

چه زمانی به کنونیکال تگ ها نیاز پیدا می کنیم؟

به طور کلی اگر محتوا و صفحات اصولی برای سایتتان ایجاد کرده باشید، نیازی نیست سراغ این برچسب ها بروید. اما در دوحالت لازم است مزاحم کنونیکال ها شوید. اول این که محتوای شما تکراری تلقی شده باشد و دوم این که URL های مشابهی در سایت شما پیدا شده باشد. و به طور جزیی تر:

• اگر صفحه اصلی سایت شما از طریق آدرس های مختلف قابل دسترسی است. (یعنی به طور مثال www.domain.com, domain.com, www.domain.com/index.html و..)
• اگر صفحات شما با و بدون وارد کردن اسلش (“/”) و بدون حساسیت به بزرگ یا کوچک بودن حروف قابل دسترسی هستند.
• اگر نسخه SSL یعنی آغاز شونده با HTTPS درنظر گرفته اید اما نسخه قبلی با HTTP همچنان در دسترس است. 
• اگر محتوای خود را برای تبلیغات بیشتر در پلتفرم ها و سایت های دیگر نیز منتشر می کنید. 
• به دلیل بازنویسی URL ، سرور فقط به یک شناسه توجه می کند و تغییرات آدرس را می پذیرد
• محتوا در نسخه های مختلف ارائه می شود (به عنوان مثال نسخه چاپی ، PDF و غیره) 

مشکل URL های همسان

ممکن است بگویید خب خیلی واضح است که صفحات URL  منحصر به فرد خود را نیاز دارند و کدام آدم کم دانی برای دو صفحه از یک URL استفاده می کند؟ اما همه چیز به همین سادگی نیست. ممکن است ما با تفکر انسانی خود تمام موارد زیر را یک URL  درنظر بگیریم و واضح باشد که این ها متعلق به یک صفحه هستند.

http://www.example.com
https://www.example.com
http://example.com
http://example.com/index.php
http: //example.com/index.php؟ r …

اما خزنده ها جور دیگری فکر می کنند و این ها را صفحات متفاوتی در نظر می گیرند. در واقع برای آن ها، هر یک از این URL ها یک “صفحه” منحصر به فرد است. حتی در این مثال محدود ، می توانیم ببینیم که پنج نسخه از صفحه اصلی در حال پخش است. و این فقط یکی از نمونه های url تکراری است که ممکن است با آن مواجه شوید.

سیستم های مدرن مدیریت محتوای (CMS) و وب سایت های پویا و کد محور، مسئله را بیش از پیش تشدید می کنند. بسیاری از سایت ها به طور خودکار برچسب هایی به صفحات را اضافه می کنند، مسیرهای مختلفی (URL ها) را برای محتوای یکسان مجاز می شمرند و پارامترهای URL برای جستجوها را وارد می کنند که باعث می شود هزاران URL  تکراری در سایت ها به وجود بیایند.

بررسی تگ های کنونیکال در صفحه

برای این که بدانید در کدام صفحات از چه تگ های کنونیکالی استفاده شده است به راحتی می توانید از ابزار MozBar  که به صورت افزونه کروم در دسترس است استفاده کنید. کافی است پس از نصب ، به سادگی برگه Analysis Page را فشار داده و سپس بر روی “General Attributes” کلیک کنید تا اطلاعات کنونیکال را مشاهده کنید.

در چه مواردی باید در به کارگیری برچسب های کنونیکال احتیاط کرد؟

برچسب های کنونیکال و paginating:

اگر در صفحه بندی سایت خود از قواعد paginating استفادع کردید و از برچسب های rel = “next” و rel = “prev” استفاده کرده اید می توانید با استفاده از یک تگ

کنونیکال مشخص کنید که این صفحه به خود ارجاع داده شده است. می توانید با استفاده از یک صفحه “view-all” این مساله را روشن کنید. تا یک بررسی اجمالی برای این قبیل صفحات را ایجاد کرده باشید. توجه داشته باشید که در صورت استفاده از rel = “next” و rel = “prev”، بهترین حالت این است که از برچسب های کنونیکال استفاده نکنید. در عوض به یک روبات تگ pagination شده به متای صفحه ( از صفحه دوم) اضافه کنید و سایر صفحات فرعی را از لیست ایندکس خارج کنید.

برچسب های کنونیکال و hreflang:

اگر وب سایتی از hreflang استفاده می کند ، URL ها یا باید از طریق کنونیکال ها به خود ارجاع داده شوند و یا این که اصلا از کنونیکال ها استفاده نکنند. چرا که در غیر این صورت سیگنال های ضد و نقیضی به گوگل داده می شود که در برابر این سایت نداند با چه چیزی مواجه است. چرا که در حالی که برچسب hreflang نشان می دهد نسخه زبان دیگری نیز در دسترس است ، برچسب canonical این نسخه را به URL اصلی تبدیل می کند.

برچسب های Canonical و Noindex:

با برچسب noindex ، مدیران سایت می توانند به Google اطلاع دهند که یک URL نباید ایندکس شود. اگر یک برچسب متعارف به این صفحه اشاره دارد ، Google سیگنالهای نامشخصی دریافت می کند ، زیرا یک URL متعارف صفحه مربوطه است که مدیر وب می خواهد ایندکس شود. بنابراین مدیران وب باید بین برچسب canonical و noindex یکی را انتخاب کنند.

چطور برچسب کنونیکال را استفاده کمیم؟

پنج روش شناخته شده برای تعیین URL های کنونیکال وجود دارد:

• برچسب HTML (rel = canonical)
• سرصفحه HTTP
• نقشه سایت
• ریدایرکت 301 
• لینک های داخلی

 تنظیم کنونیکال با استفاده از برچسب های HTML rel = “canonical”

استفاده از برچسب rel = canonical ساده ترین و بارزترین روش برای تعیین URL متعارف است.

به سادگی کد زیر را به قسمت <head> هر صفحه تکراری اضافه کنید:

<link rel = “canonical” href = “https://example.com/canonical-page/” />

به طور مثال:
اگر بگوییم شما یک وب سایت تجارت الکترونیکی دارید که تی شرت می فروشد. شما می خواهید https://yourstore.com/tshirts/black-tshirts/ به عنوان URL کنونیکال  باشد ، حتی اگر محتوای آن صفحه از طریق URL های دیگر قابل دسترسی باشد (به عنوان مثال ، https://yourstore.com/offers/black-tshirts/)

به سادگی برچسب متعارف زیر را به هر صفحه تکراری اضافه کنید:

<link rel = “canonical” href = “https://yourstore.com/tshirts/black-tshirts/” />

توجه داشته باشید که اگر از CMS استفاده می کنید ، نیازی نیست با کد صفحه را شلوغ کنید. راه ساده تری وجود دارد. در وردپرس کافی است Yoast SEO را نصب کنید و از “Advanced” برچسب های کنونیکال را به صورت خودکار اضافه کنید.

اشتباهات رایج در به کارگیری تگ کنونیکال

این برچسب‌ها ابزارهای قدرتمندی هستند که می توانند با همان قدرت به نفع یا ضرر سایت شما کار کنند. یعنی می توانند باعث شوند صقحات مهمی از سایت شما توسط گوگل نادیده گرفته شوند که این مساله در فروش و بازاریابی تاثیرات جبران ناپذیری باقی بگذارد.

اشتباهات رایج عبارتند از:

• کنونیکال ها را برای صفحات ۴۰۴ را جز برای آدرس جدید استفاده نکنید. چرا که URL های کنونیکال بایستی برای صفحات موجود استفاده شوند. و در صورت به کار گرفتن هردوی این ها دریک صفحه خزنده ها را گیج می کنید. 
• استفاده همزمان از کدهای “noindex”, “disallow” و “nofollow” ممنوع! دلیلش را در قسمت قبل توضیح دادیم. 
• این برچسب در صورت ضرورت بایستی در Head کار گذاشته شود و اگر کنونیکال را در قسمت  <body>  قرار دهید، گوگل به طور کامل از خواندن آن صفحه منصرف می شود. 
• زنجیره تگ کنونیکال تشکیل ندهید و در نظر داشته باشید که این تگ ها نباید به یکدیگر ارجاع داده شوند. 

جمع بندی

با تمام مواردی که درباره برچسب های کنونیکال گفتیم ممکن است هنوز سوالاتی در ذهن شما باشد که پاسخی در این مطلب به آن داده نشده است. در این صورت می توانید سوالتان را از بخش نظرات زیر همین پست از ما بپرسید و پاسخ بگیرید. در صورتی که تجربه مفیدی دارید می توانید از همین قسمت با سایر کاربران به اشتراک بگذارید. فراموش نکنید که همواره و برای تمامی خدمات سئو از جمله سئو در مشهد می توانید روی همکاری تاس حساب کنید.